Презентация по татарской литературе на тему Ш.Еникеев. Солтанг?р?йне? язмышы (9 класс)

“Киң күңеллелек кемдә булса, аны ир дип бел”. (12 йөзнең сукыр шагыйре Әхмәд Йүгнәки)Шәмсетдин Зәки исемле тумыштан сукыр шагыйребез шулай ук язмыш сынавыннан бөгелеп төшмәгән: Коръәнне генә түгел, күп кенә зур күләмле китапларны да яттан белгән, күңел тоемы белән сәгатьләрне сүтеп-җыйган.

Тоталар да сукыр диләр миңа,Күңелем күзен күрә белмиләр.Имеш, минем маңгайдагы күзләрКояшны да хәтта күрмиләр.Күңелем белән әллә кайдан күрәмДуслар сөеп каршы алганны.Бутаганым юк әле бу җирдәХаклык белән купшы ялганы.Күңелем күргән килеш, син сукыр дип,Әйтмәгез лә миңа, егетләр!Оча әле күңелем күкләрендәҮткен күзле кыю бөркетләр.(Сукыр дип әйтмәгез лә миңа)
Викторина сорауларына җавап бирегезСолтангәрәйнең әтисенең исеме?Итче Хәсәннең сыеры ничек юкка чыга?Солтангәрәйнең сукыр булып калу сәбәбе нинди?Ул кем өендә чабата үреп яши?Шәһәргә Солтангәрәй ияртеп барган этнең кушаматы?Кәрзин үрүдә башкалардан аерылып торучы герой кем?Аның чын исеме ничек?Сукырлар йортында иң оста җырлаучы кыз кем?Солтангәрәйнең хатынының исеме ничек?Солтангәрәй мәктәптә нинди фән укыта?БатыргәрәйИтче Хәсән үзе суеп сата КыйналуданЛотфулла карттаАлгырКармакКадыйрМиңзифаЗөләйхаТарих











style.rotation
style.rotation “Чын тормышның төп максаты – гүзәллекне тоя белү, яхшылыкка омтылу” (А.Платон)“Җиңел тормыш эзләгән кеше – иң мескен кеше” (Д.Джордон)“Яшәү – туктаусыз алга бару ул” (С.Джонсон)



Солтангәрәй балачактан ук авыр язмыш кочагына эләгә: әнисе юк, әтисе дә үлә, үзе сукырая, тормышта япа-ялгыз кала;Әмма аның юлында яхшы күңелле кешеләр очрый;Буранда адашкач та, бирешми, юл эзли;Ходай тәгалә аңа ярдәм кулы суза: ул эт өргәнен ишетә;Сукырлар мәктәбенә килеп урнаша;Укырга-язарга, эшкә өйрәнә;Гаилә кора, хатыны күз врачы булып чыга;Аңа операция ясыйлар, ул күрә башлый.
«Язмыш синең тез астыңа китереп сукса - егылмас өчен якасына ябыш, утларга салса - үзеннән көчлерәк ян, шул вакытта аның кызуын сизмәссең. Суларга салса - күбек булып өскә күтәрелмә, асылташ булып төпкә бат, ялтыравыңны күреп, чумып алырлар, карурманнарда адаштырса - кояшка карап юл сайла. Ташлар белән бастырса - чишмәгә әверелеп иреккә ургы,җиргә күмсә - орлык шикелле тишелеп чык. Җилкәнеңне җилләр екса, йөрәгеңне җилкән итеп күтәр. Нинди генә очракта да җиңәргә өйрән. Көчле рухлылар гына максатларына ирешәләр. Түземлеләр генә бәхеткә лаек”. (Ф.Яруллин)