Valideynl?r haqq?nda m?lumat toplamaq

Valideynlər haqqında məlumatN Şagirdin adıV. Soyadı , adı, atasının adıƏlaqə telefonu1 anaata2 anaata3 anaata4 anaata5 anaata6 anaata7 anaata8 anaata9 anaata10 anaata11 anaata12 anaata13 anaata14 anaata15 anaata16 anaata17 anaata18 anaata19 anaata20 anaata21 anaata22 anaata23
anaata24 anaata25 anaata26 anaata27 anaata28 anaata29 anaata30 anaataİLHAM VƏ FƏRIZƏ
Dözməyib qatilin kəshakəsinə,İlham çölə çıxdı güllə səsinə,Gördü qırhaqırdı, gördü vurhavur,Tanklar adamların üstünə cumur.Bağırdı: - Soldatlar, neyləyirsiniz,Axı, bunlar ilə siz də birsiniz.Axı bu adamlar silahsızdılar.Soldatlar daha da coşub qızdılar.Bu sözlər İlhamın son sözü oldu,Ona da bir güllə... o da vuruldu.
O gecə yatmadı bir an Fərizə,İlhamı gözlədi,İlham gəlmədi.Dönük taleyilə durdu üz-üzə.Qalıb küçə ilə ev arasında,Gecəni sübhədək o dincəlmədi.Ertəsi... qapqara xəbəri gəldi,Ölümün həyata zəfəri gəldi.
Çatmadı əvvəlcə bu xəbər ona,İnana bilmədi qulaqlarına.Ele ki, inandı,.. o, lal kəsildi.Heykələ döndü.Anladı, bildi:Qapısı bağlandı, ocağı söndü..
Qar deyil ki, günəş vura əriyə,Yara deyil məlhəm çəkəm giriyə.Dağ çəkilən milyonlardan biriyəm,Kimə acım, kimə deyim bu dərdi.
Başım üstə bayraq etdim haqqımı,Güllə ilə sındırdılar şaqqımı,Haqlı çıxdı əbədiyyət satqını,Kimə acım, kimə deyim bu dərdi.
Qanadlandı ölüm yüklü güllələr,Sinəmizdə çiçək açdı lalələr,Yaddan çıxmaz o gecəki nalələr,Kimə acım, kimə deyim bu dərdi.
Topladılar yüz dərənin suyunu,Doldursunlar suya həsrət quyunu,Başımıza açdılar min oyunu,Kimə acım, kimə deyim bu dərdi.
Cana gəlir dünya mənim odumdan,Xəbəri yox taleyimdən, adımdan.Sıxılmaqdan adım çıxır yadımdan,Kimə acım, kimə deyim bu dərdi.
Tumarlanır bostanıma daş atan,Addımını əyri atan, çaş atan,O, silahlı, mən əlimdə quşatan,Kimə acım, kimə deyim bu dərdi.
Yurd yolunda min qurbanlıq baş durub,Hər addımda tarixləşən daş durub,Qarşımızda qar-boranlı qış durub,Kimə acım, kimə deyim bu dərdi.
Kim unudar İyirmisi yanvarı,Əbədilik milyon qəlbin qübarı,Yüz altmış il Vətən yarı, biz yarı,Kimə acım, kimə deyim bu dərdi.
Şair: Sərdar Zeynal TiviliÖldürdülər partlatdılarZülüm verib ağlatdılarÜrekleri sızlatdılarSevenleri ayırdilar.Vicdan nədir bilmədilərO hissi kecirmədilərQabağına çıxanlarıgüllərlə məhv etdillər.Unutmariq o illəriÖtsə illər ötdə aylarUnutmariq o gunleriNece nece əsir keçse.Səbinə abdullayevaŞəhidlərQatil gülləsinə qurban gedirkən,Gözünü sabaha dikdi Şəhidlər.Üçrəngli bayrağı öz qanlarıyla,Vətən torpağına çəkdi Şəhidlər...
Zalım öyünməsin zülümləriylə,Min bir böhtanıyla, min bir şəriylə.Həqiqət uğrunda ölümləriylə,Ölümü kamına çəkdi Şəhidlər...
O şənbə gecəsi, o qətl günü,-Mümkünə döndərdik çox namümkünü,Xalqın qəlbindəki qorxu mülkünü,O gecə dağıdıb sökdü Şəhidlər...
Tarixi yaşadıb diləyimizdə,Bir yumruğa döndük o gecə bizdə.Yıxıb köləliyi ürəyimizdəCəsarət mülkünü tikdi Şəhidlər...
Onlar susdurulan haqqı dindirər,Qaraca torpağı qiymətləndirər.Donan vicdanları qeyrətləndirər,Axı, el qeyrəti çəkdi Şəhidlər...
Bilirik, bu bəla nə ilkdi, nə son,Ölürkən uğrunda bu Ana yurdun.Quzu cildindəki o qoca qurdun,Doğru, düz cildini çəkdi Şəhidlər...
Dözdü hər zillətə, dözdü hər şeyə," Dünyada mənimdə haqqım var " ,- deyəKütləni xalq edən müqaviləyə,Qanıyla qolunu çəkdi Şəhidlər...
İnsan insan olur öz hünəriylə.Millət, millət olur xeyri, şəriylə,Torpağın bağrına cəsədləriylə,Azadlıq tumunu əkdi Şəhidlər.