Тэксты дыктантаў па беларускай мове для 2 класа
Тэксты дыктанта для 2 класа
Правапіс галосных о, э – а
Памочніца
Галіна мама прыйдзе з работы позна. Галя вырашыла дапамагчы маме. Дзячынка зайшла на кухню. Памыла каструлю. Потым памыла падлогу. На кухні парадак. Мама будзе рада. (26)
Паводле Ф. Рамашкі
Салодкая цыбуля
У агародзе бабуля саджала цыбулю. Алеся ёй дапамагала. Мінавалі дні. Паказаліся расточкі. Алеся нарвала сакавітых пёрак. Цыбуля была салодкая. (21)
Паводле М. Даніленкі
Восень
Наступіла восень.Сонца не свеціць так ярка, як улетку. Кожны дзень яно сё ніжэй ходзіць па небе. Неба часцей засцілаецца хмарамі. Нявесела пазірае яно на лугі і палі.
Ідзе дробны дожджык. Нудна і нятульна выглядае сё восень. (38)
Паводле Я. Коласа
Бярозка
На мосціку праз шчыліну прабілася бярозка. Яна цягнулася да сонца. Ціха шапацела зялёным лісцейкам. Людзі шкадавалі яе. Шафёры стараліся не зачапіць дрэца. Аднойчы падышо да бярозкі дзядзька Карней. Ён выкапа дрэца і пасадзі каля дарогі. (36)
Паводле М. Янчанкі
Правапіс галосных е, ё – я
Дразды
Рана вясной вяртаюцца з далёкага выраю дразды. Цэлымі вечарамі яны сядзяць на елках і перагукваюцца паміж сабою.
Закрасаваліся першыя вясновыя кветкі. Вясёлыя дразды спявалі цэлыя суткі. (27)
Паводле Р. Ігнаценкі
Лясок
Сяргей і Кацярынка жывуць у вёсцы. Каля іх вёскі сасновы лясок. Дзеці старанна даглядаюць малыя дрэцы. Яны дапамагаюць iм падрасці.
Пройдзе час. Вырастуць зялёныя cacoнкі. Зашумяць маладыя лясы. (29)
З перыядычнага друку
Бусляняты
Вось да высокай алешыны падляце стары бусел. Ён асцярожна апусціся на край гнязда. Бусел прынёс вялікую змяю. Яму патрэбна было накарміць буслянятак. Малады бусел хуценька cxaпі змяю. Яна знікла дзюбе бусляняці. (33)
Паводле В. Вольскага
Зімой у лесе
Нізка да зямлі схілілі свае пушыстыя галінкі елкі. Зімой у лесе вельмі ціха. Не чуваць птушыных галасо. Толькі на весь лес раздаецца стук ляснога доктара дзятла. Соладка спіць у бярлозе мядзведзь. (34)
З перыядычнага друку
У лесе
Высокія хвоі развесілі свае іглістыя верхавіны. Зялёныя елачкі выгінаюць калючыя галінкі. Красуецца кучаравая бярозка. Ледзь дрыжыць шэрая асіна. У лесе стаіць цішыня. Толькі дзяцел стукае па дрэве моцным носам. (31)
З часопіса “Родная прырода”
JIaci
Раніцай я збіра спелыя суніцы. Сярод маладых елак стаяла старая ласіха. Побач з ёй стаяла маленькае ласяня. У промнях ранішняга сонца яно было прыгожым. Ласіха i ласяня важліва разглядалі мяне. (31)
Паводле З. Бяспалага
Напісанне сло з у –
У лесе восенню
Надыход восені асабліва адчуваецца лесе. Яшчэ нядана шчэбет птушак напаня гушчар. А цяпер ціха і глуха лесе. Птушкі перасталі спяваць. Лісце пажацела. Часта ідуць дажджы. (30)
Паводле Я. Коласа
Акула
Акула – вельмі цікавы драпежнік. Яна амаль засёды галодная і хапае сё, што ёй трапляецца. У страніках акул знаходзілі гадзіннікі, малаткі, бляшанкі ад кансерва, траву, драляныя скрынкі, мяшкі з вугалем і іншыя прадметы. (33)
Паводле Д. Слаковіча
Надыход вясны
Ярка свяціла сонца. У бярэзніку весела пераклікаліся грaкi i галкі.
Мiшa зя рыдлёку. Ён падышо да лужыны. Хлопчык пача капаць канаку. Хутка ся вада сцякла ручай. (29)
Паводле Ю. Ванага
Напісанне сло з і – й
Восень
У восеньскім лесе спакойна. Чуецца часам рэзкі крык сойкі.
Птушкі рыхтуюцца вырай. Па галінках скачуць сініцы. Вось праляцела з шумам чародка драздо. Сойкі спрачаюцца між сабой зазята, але без прычыны. (32)
Паводле В. Вольскага
Мяккі знак – паказчык мяккасці зычнага гука
Сустрэча
Весела цінькалі птушкі. Я ішо паз лес. Потым накіравася бор, каб назбіраць лісічак. Раптам сярод ялінак мільганулі догія ногі лася. Лось выйша з лесу i спыніся. (28)
Паводле З. Бяспалага
Мішка
Увосень мядзведзь знайшо сабе пад елкай яму. Нацяга ён туды галінак. Залез у яму i лёг. Моцна засну мядзведзь. Стаіць зіма. Сняжынкі пакрылі зямлю. Мішку спіцца соладка. Ён прачнецца толькі вясной. (32)
З перыядычнага друку
Гукі [д] і [дз’], [т] і [ц’]. Іх абазначэнне на пісьме
Шпакі
Сцёпка зpaбі шпаконю. Ён прыладзі яе да грушы. Хутка тут пасяліліся шпакі. Сцёпка добра веда свaix шпако. Раніцай птушкі будзілі Сцёпку звонкай песняй. (24)
Паводле М. Марушкевіча
Вясна
Раніца выдалася цёплая, ціхая. Па чыстым блакітным небе павольна кацілася яркае сонца. У садзе рамантавалі свае гнёзды дбалыя гракі. У сіняй вышыні звінелі жаваранкі. Пад гарачымі праменямі сонца снег хутка растава. Пад нагамі хлюпала веснавая вада. (37)
Паводле П. Рунца
Любіце прыроду
Мы любім прыроду. Мы любім густыя цёмныя лясы, вясёлыя сасновыя бары і кучаравыя дубровы на згорках. Любім мы бязмежныя калгасныя нівы, цудоныя сады, сакавітыя травы. Мы любім спакойныя, задуменныя рэкі, шырокія сінія азёры нашай Радзімы. (37)
Паводле В. Вольскага
Правапіс сло з парнымі зычнымі гукамі канцы слова
Новы год
У кожнай школе бывае свята навагодняй ёлкі. Вакол яе танцуюць радасныя дзеці. Яны чытаюць вершы, спяваюць песні. Тут Дзед Мароз i Снягурка. Яны вядуць з дзецьмі вясёлыя карагоды. А на вуліцы іскрыцца бялюткі снег. (36)
З перыядычнага друку
Правапіс сло з парнымі зычнымі гукамі сярэдзіне слова
Піна
Чорныя лодкі выцягнуты з вады на пясок. Гэта руплівыя сяляне прывезлі на продаж мяса, сала. Ёсць тут мука, рыба, малако. У кашах розная гародніна і грыбкі. Усё гэта прывезена на лодках па рацэ. (34)
Паводле В. Вольскага
Градка
Вясной мама рабіла градкі. Жэня захаце сам зрабіць градку. Мама дазволіла. Яны разам завяршылі пасадку гародніны.
Першым узышо гарох. За iм сланечнік. За сланечнікам рэпка, морква. Жэня дагляда расліны. (30)
Паводле Я. Бяганскай
Падожаныя зычныя
Адлёт птушак
Поле жо дано апусцела. Птушкі збіраюцца вырай. Людзі пачалі капаць бульбу. Далёка асеннім небе бы чуваць крык журалё. Высока ляцяць журалі. (25)
Паводле Я. Коласа
Апостраф (’) і раздзяляльны мяккі знак (ь)
Восень
Надвор’е восень вельмі нястойлівае. Ноччу бываюць замаразкі. Удзень дождж. Пад вечар засвеціць і сонейка. А часам тэрмометр пакажа больш за дваццаць градуса цяпла. Такія дні людзі называюць “бабіным летам”. Яно найбольш бывае кастрычніку. Але здараецца і пачатку лістапада. (41)
А. Шкляр
Зімой
Мароз к подню адваліся. На сонцы сімі колерамі заблішчалі сняжынкі. Весела заскакалі шчабятлівыя вераб’і садзе каля кармушак. Хлопчык развесі кармушкі на пачатку зімы. Ён любі стаяць на ганку і назіраць за вераб’ямі. Птушкі дружна дзяблі зярняты. (38)
Паводле М. Чарняскага
Галінка
Вера каталася на саначках. Ля кусціка бэзу яна знайшла зламаную галінку. Вера зяла галінку і прынесла дадому. Дзячынка наліла вады збаночак, паставіла ваду бэзавую галінку. Праз некалькі дзён распусціліся пупышкі. На галінцы з’явіліся зялёныя лісточкі. (38)
Паводле В. Сухамлінскага
Правапіс вялікай літары
Летам
Дзед Васіль i нук Алег пайшлі лес па грыбы. За iмi пабег Дружок. Раптам з куста выскачы шэры звярок. Гэта бы заяц. Дружок пабег за зайцам. Заяц спрытненька цёк. (31)
З перыядычнага друк
Верабейка
Мікітa з татам Уладзімірам Іванавічам былі на прагулцы. Яны бачылі верабейку. Верабейчык не ме лётаць. Мікіта забра яго дамо. Праз некаторы час хлопчык адчыні акно. Верабейка вылеце i ce на дрэва. (32)
З перыядычнага друку
Сябры
Янка i Пятрусь жывуць у адным сяле. Яны добра вучацца, любяць чытаць. Янка чытае кнігу пра звяро. Пятрусь любіць вершы. Настаніца Антаніна Іванана хваліць хлопчыка. (26)
З перыядычнага друку
Сябры
Мой лепшы сябар Сцяпанка. Мы разам пасвілі коней. Любілі падогу сядзець каля рэчкі. Тут была густая трава. Цвілі сякія кветкі.Унізе цвірчэла крынічная вада. Каля крыніцы і на рачным беразе раслі аер, чарот, мята. (35)
К. Чорны
15