Презентация ученической научной работы по узбекской литературе на тему: Му?аммад Юсуф шеъриятида шоир шахсияти ва ижодининг бадиий тал?ини.
Муҳаммад Юсуф шеъриятида шоир шахсияти ва ижодининг бадиий талқиниШЫМКЕНТ-2015
1954 - 2001Ўзи ўлса ўлар, Сўзи ўлмайди,Хамиша бархаёт насл шоирлар.Ҳақиқий шоирнинг қабри бўлмайди,Юракка кўмилар асл шоирлар... Илмий иш режаси:1. Шоир ва шеърият. 2. Шоир шахсияти. 3. Шоир қалам тебратган мавзулар. 4. Шоир илҳомидаги тарихий шахслар. 5. Сўзда сеҳр бор, шеърда эса ҳикмат. 6. Шоирнинг қўшиққа айланган шеърлари.7. Хулоса.
Муҳаммад Юсуф 1954 йил 26 апрелда Андижон вилояти Марҳамат туманининг Қовунчи қишлоғида деҳқон оиласида таваллуд топган. Ўрта мактабдан сўнг Рус тили ва адабиёти институтига кириб, уни 1978 йидда тамомлади. 1978-1980 йил-ларда республика Китобсеварлар жамиятида, 1980-1986 йилларда «Тошкент оқшоми» газетасида, 1986-1992 йилларда Ғафур Ғулом номидаги Адабиёт ва санъат нашриётида, «Ўзбекистон овози» газетасида ишлади. Умрининг сўнгги йилларида Ўзбекистон Ёзувчилар уюшмасининг котиби вазифасини бажарди. У ўнга яқин шеърий тўпламлар, кўплаб қўшиқларнинг муаллифи сифатида кенг китобхонлар қалбига кириб улгурди. Унинг дастлабки шеърлари «Ўзбекистон адабиёти ва санъати» газетасида 1976 йилда эълон қилинди.У ростгўй шоир, ҳалол ва покиза қалб эгаси эди. Шоир муҳаббат ҳақида куйлайдими, бевафо ёр ҳақида қўшиқ тў-қийдими ёки тарихимиз саҳифаларини қаламга оладими, уларда ҳамиша ҳаётга, ҳақиқатга ҳамнафаслик сезилиб туради. Унинг шеърлари равон ва соддалиги би-лан халқонадир. 1998 йилда шоирга «Ўзбекистон халқ шоири» деган юксак унвон берилди. Афсуски, у 2001 йилнинг 1 август куни 47 ёшида бевақт вафот этди.
Шоирнинг ижодий мероси
Оиладан бошланар Ватан«Қиз отасин хар қадамда эслайди»Шоир қизи Нозимахон билан
И.Каримов М.Юсуфга «Халқ шоири» унвонини топширмоқда (1998 йил)Мухаммад Юсуфга академия дипломи топширилмоқдаУстоз ва шогирдлар: Йўлдош Сулаймон, Абдулла Орипов, Мухаммад Юсуф Олий мажлис депутатлари: Ю.Усманова, М.Юсуф
суюкли фарзандқайсаргина, ўжаргина болаистеъдодли шогирдоқибатли дўстталабчан устозсуюкли ёрмеҳрибон онамўтабар бувиистеъдодли шоирҳақиқатпарвар ватанпарвар иродали инсонилмли инсон жамоат арбобиҳамдард инсонориятли инсон Наздимизда Муҳаммад ЮсуфШахсияти назмидан суюкли фарзандқадрдон оғайниталабчан инсонсуюкли ёрмеҳрибон отадаъвадкор инсон
ватансуярликШоирШеърларининг мавзуларитабиатга меҳрсевги-муҳаббатайрилиқҳижронорзу-армонтинчликдўстликота –онага меҳрҳақиқатпарварликмеҳр-оқибаторият ва ғурур даъват ҳаёт чизгилари фахр туйғусишукроналик
Халқ бўл, элимШОИРНИНг ҚЎШИҚҚААЙЛАНГАНШЕЪРЛАРИЎзингдан қўймасин, халқимУлуғимсан ВатанимМен дардимни кимга айтаманМеҳр қолурОзодаКўкламойимОнаизорТаваллоЭрка кийикСанамҚизғалдоқҒирот минган Гўр ўғлиЮртимКўнглимдаги ёрЯхшиАсакалик қизгаТуркман қизгаЁлғончи ёр Оқ тулпорЖайрон Қизил олмаКетар бўлдим Ўн саккизга кирган қизБешинчи ўғил
суюкли фарзандАмир ТемурМирзо Улуғбекоқибатли дўстталабчан устозсуюкли ёрмеҳрибон онамўтабар бувиМашраб Шароф РашидовМиртемирШукур БурхонОзодШарафуддиновХуршид ДавронШавкат РаҳмонХайрулла Саъдиев Шоир қаламида тарихий шахсларИлм ва назм аҳли ЯссавийАлишер НавоийЗ.М.БобурАбдулла ҚодирийЧўлпонУсмон Носир
Б о б у р н и д о с и -Тоқатим толди оқибат, Тахтни ёв олди оқибат. Ўз юртим қолди оқибат, Афғон кетдим дарё кечиб.Омад келар-кетар экан,Жон дўстинг ҳам сотар экан.Ортингдан тош отар экан,Ҳайрон кетдим дарё кечиб. Икки кўзим элимдадир, Чўғдек сўзим тилимдадир. Дилим ёниб, дилимда бир Армон, кетдим дарё кечиб.Юртдан айро адоғ кўнглим,Ғуборига муштоқ кўнглим.Йиғлаб бу кун бу шоҳ кўнглимВайрон, кетдим дарё кечиб. Боғи шамол сайр энди- Қилғай чиқиб ғайр энди. Бобуринг йўқ, хайр энди, Анжон, кетдим дарё кечиб.
Шоир қаламида меҳрибонлари
Лолақизғалдоқ Шавкат Рахмон хотирасига
Шоир қабрига зиёратўзи ўЛСА ўлар, сўзи ўлмайди,Хамиша бархаёт насл шоирлар.ҳақиқий шоирнинг қабри бўлмайди,Юракка кўмилар асл шоирлар... (Муҳаммад Юсуф)
Илмий иш ёқлаган ўқувчиА.П.Чехов номли 21-умумий ўрта мактабнинг 7- «Б» синф ўқувчиси: Роза ФайзуллаеваИлмий раҳбар: Саодат АбдиеваТақризчи: Маъмура Абдухаликова