Абай ??нанбаев туралы презентация

Абай Құнанбаев Абай Құнанбаев 1845жылы тамызда Семей облысы Шыңғыстаудағы Тобықты руында дүниеге келген. Абай алғаш рет ауыл молдасы Ғабитханнан сауат ашқан. Одан әрі он жасар Абай Семей қаласындағы Ахмет- Риза медресесінде оқыды. Абай туралы мәлімет. Төртінші қара сөзі.Әрбір байқаған адам білсе керек: күлкі өзі бір мастық екенін, әрбір мас кісіден ғафил көп өтетұғынын да, әрбір мастың сөйлеген кезінде бас ауыртатұғынын. Бұлай болғанда, күлкіге салынған кісі не шаруадан, не ақылдан, не ұят келерлік істен құр, ғафил көп өткізіп, елемеген кісінің не дүниеде, не ахиретте басы бір ауырмай қалмаса керек. Абай Құнанбаев ұлы жазушы ақын классик ағартушы ШежіреЫрғызбай АбайӨскенбай Ақылбай,Әбдірахман,Құнанбай Күлбадан,Әкімбай,Құдайберді(Күңке) Мағауия,Райхан(Ділдә) Тәңірберді(Тәкежан)-(Ұлжан) Тұрағұл,Мекайыл,Ибраһим(Абай) Ізкайыл,Кенже(Әйгерім)Ысқақ Оспан ЕркежанҚалиолла,Смағұл(Айғыз) Нұрғаным Абайдың ақындық әлемі - мағыналық ауқымы өте кең ұғым. Абай поэзиясы-өз заманындағы қоғамдық өмірдің ең көкейтесті,ең күрделі және маңызды мәселелерін қозғаған,толғаған поэзия. Оның өлеңдерінде, қарасөздерінде қазақ өмірінің көркем бейнеленген телегей теңіз шындығы бар. Абай шығармалары қазақ әдебиеті мен мәдениеті тарихында өзінше бөлек,өрісі аса биік,мүлде жаңа ой-пікір,көркем сезім әлемін ашқаны даусыз. Абайдың дүниежүзілік озық поэзиядан алған тағы бір үлгісі-табиғат лирикасы.Табиғат- адам баласының еңбек етіп,өмір сүретін ортасы.Абай табиғатты өзінше жырлаған.Өлеңдерінде ақынның ой-сезімі,жан-дүниесі де терең ашылған. Абайдың ақындық әлемі. Абай лирикасы Саяси-әлеуметтік лирикасыӨлеңдері: “Қалың елім,қазағым,қайран жұртым”,”Мәз болады болысың”,”Болыс болдым мінеки”,”Интернатта оқып жүр”,”Сегіз аяқ” Махаббат лирикасыӨлеңдері:”Көзімнің қарасы”,”Айттым сәлем,Қаламқас”,”Ғашықтың тілі-тілсіз тіл”,”Қызарып,сұрланып””Татьянаның хаты” Табиғат лирикасы Өлеңдері:“Жаз”,”Күз”,”Қыс”,”Қансонарда бүркітші шығады аңға””Жазғытұрым”“Қараша,желтоқсан мен сол бір екі ай”,”Желсіз түнде жарық ай”,”Көлеңке басын ұзартып” Адамзат баласы үшін табиғат- кең сарай,мәңгі тозбас баспана.Табиғатқа қамқор болу-адамзат баласының парызы.Адам баласы табиғаттың ең ұлы перзенті болумен бірге,ең ұлы қамқоршысы да екенін ешқашан естен шығармауы керек